سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هر که ما أهل‏بیت را دوست گیرد ، درویشى را همچون پوشاک بپذیرد [ و گاه این سخن را به معنى دیگر تأویل کنند که اینجا جاى آوردن آن نیست . ] [نهج البلاغه]

ای ول .کام

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم ; همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم ; شوق دیدار تو لبریز از جام وجودم ; شدم
آن عا شق دیوانه که بودم ;در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید ; باغ صد
خاطره خندید; عطر صد خاطره پیچی; یادم آمد که شبی با هم از ان کوچه
گذشتیم;  پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم ; ساعتی بر لب آن جوی
نشستیم ; تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت ; آسمان صاف و شب آرام بخت
خندان و زمان رام ; خوشه ی ماه فروفته در آب ; شاخه ها دست بر آورده به
مهتاب ‌‌‌‌‌‌; شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آوازه شبا هنگ ; یادم
آید تو به من گفتی از این عشق حذر کن ; لحظه ای چند بر این آب نظر کن ; آب
آیینه عشق گذران است ; تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است; باش فردا که
دلت بادگران است ; تا فراموش کنی . چندی از این شهر سفر کن ; با تو گفتم ;
حذر از این عشق؟ ندانم سفر از پیش تو ؟ هرگز نتوانم . نتوانم ; روز اول که
دلم به تمنای تو پر زد چون کبوتر لب بام تو نشستم ; تو به من سنگ زدی! من
نرهیدم  نه گسستم. ; باز گفتم که تو صیادی و من اهو ی دشتم !  تا به دامه
تو در ایم همه جا گشتم  و  گشتم ; حذر از عشق ندارم ;  نتوانم اشکی از
شاخه فروریخت! مرغ شب ناله تلخی زد بگریخت! اشک در چشم تو لرزید ماه بر
عشق تو خندید ! یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم; پایدردامن اندوه
کشیدم. نگسستم نرومیدم ; رفت در ظلمت غم آن شب و شب ها دگرهم; نه گرفتی
دگر از عاشقی آزرده خبر هم ! نه کنی دیگر ازآن کوچه گذر هم; بی تو اما
بخچه حالی من از ان کوچه گذشتم ..........  اگر خوشتون اومد نظر بدید و
اگر انگیلیسی اش رو می خواهید تو نظرتون رو بگید


خشایار ::: دوشنبه 87/6/25::: ساعت 3:26 عصر

چنتا عکس قشنگ


خشایار ::: دوشنبه 87/6/4::: ساعت 5:23 عصر

عزیزم! 

می توانی خوشحال باشی، چون من دختر کم توقعی هستم. اگر می گویم باید تحصیلکرده باشی، فقط به خاطر این است که بتوانی خیال کنی بیشتر از من می فهمی! اگر می گویم باید خوش قیافه باشی، فقط به خاطر این است که همه با دیدن ما بگویند"داماد سر است!" و تو اعتماد به نفست  هی بالاتر برود! 

اگر می گویم باید ماشین بزرگ و با تجهیزات کامل داشته باشی، فقط به این خاطر است که وقتی هر سال به مسافرت دور  ایران می رویم توی ماشین خودمان بخوابیم و بی خود پول هتل ندهیم! 

اگر از تو خانه می خواهم، به خاطر این است که خود را در خانه ای به تو بسپارم که تا آخر عمر در و دیوارآن،  خاطره اش را برایم حفظ کنند و هرگوشه اش یادآور تو و آن شب باشد! 

اگر عروسی آن چنانی می خواهم، فقط به خاطر این است که فرصتی به تو داده باشم تا بتوانی به من نشان بدهی چقدر مرا دوست داری و چقدر منتظر شب عروسیمان بوده ای! 

اگر دوست دارم ویلای اختصاصی کنار دریا داشته باشی، فقط به خاطر این است که از عشق بازی کنار دریا خوشم  می آید... جلوی چشم همه هم که نمی‌شود! 

اگر می گویم هرسال برویم یک کشور را ببینیم، فقط به خاطر این است که سالها دلم می خواست جواب این سوال را بدانم که آیا واقعا "به هرکجا که روی آسمان همین رنگ است"؟! اگر تو به من کمک نکنی تا جواب سوالاتم را پیدا کنم، پس چه کسی کمکم کند؟! 

اگر از تو توقع دیگری ندارم، به خاطر این است که به تو ثابت کنم چقدر برایم عزیزی!
و بالاخره... 


اگر جهیزیه چندانی با خودم نمی آورم، فقط به خاطر این است که به من ثابت شود تو مرا بدون جهیزیه سنگین هم دوست  داری و عشقمان فارغ از رنگ و ریای مادیات است




خشایار ::: پنج شنبه 87/5/31::: ساعت 12:37 عصر

گدایی زنگ خونه پیر زنی رو می زنه پیر زن می گه :باز اومدی گدایی؟گدا هم جواب می ده: پس توقع داشتی بیایم خواستگاری


خشایار ::: پنج شنبه 87/5/31::: ساعت 12:35 عصر

قزوینه به زنش میگه بیا حرفای عاشقونه بزنیم . خانومش میگه اوکی اول تو شروع کن.......قزوینیه: داداشت خوبه عزیزم؟


خشایار ::: پنج شنبه 87/5/31::: ساعت 12:35 عصر

روزی مردی به سفر میرود و به محض ورود به اتاق هتل ، متوجه میشود که هتل به کامپیوتر مجهز است . تصمیم میگیرد به همسرش ایمیل بزند . نامه را مینویسد اما در تایپ ادرس دچار اشتباه میشود و بدون اینکه متوجه شود نامه را میفرستد . در این ضمن در گوشه ای دیگر از این کره خاکی ، زنی که تازه از مراسم خاک سپاری همسرش به خانه باز گشته بود با این فکر که شاید تسلیتی از دوستان یا اشنایان داشته باشه به سراغ کامپیوتر میرود تا ایمیل های خود را چک کند . اما پس از خواندن اولین نامه غش میکند و بر زمین می افتد . پسر او با هول و هراس به سمت اتاق مادرش میرود و مادرش را بر نقش زمین میبیند و در همان حال چشمش به صفحه مانیتور می افتد:

گیرنده : همسر عزیزم

موضوع : من رسیدم

میدونم که از گرفتن این نامه حسابی غافلگیر شدی . راستش انها اینجا کامپیوتر دارند و هر کس به اینجا می اد میتونه برای عزیزانش نامه بفرسته . من همین الان رسیدم و همه چیز را چک کردم . همه چیز برای ورود تو رو به راهه . فردا میبینمت . امیدوارم سفر تو هم مثل سفر من بی خطر باشه . وای چه قدر اینجا گرمه  !!



خشایار ::: پنج شنبه 87/5/31::: ساعت 12:33 عصر

عاشقانه

ای شب از رویای تو رنگین شده

سینه از عطر توام سنگین شده

ای به روی چشم من گسترده خویش

شادیم بخشوده از اندوه خویش

همچو بارانی که شویدجسم خاک

هستیم زآلودگی ها کرده پاک

ای تپش های تن سوزان من

آتشی در سایه ی مژگان من

ای ز گندمزار ها سرشار تر

ای ز زرین شاخه ها پربارتر

ای در بگشوده برخورشیدها

در هجوم ظلمت تردید ها

با توام دیگر ز دردی بیم نیست

هست اگر جز درد خوشبختیم نیست

ای دل تنگ من و این بار نور؟

هایهوی زندگی در قعر گور؟

ای دو چشمانت چمنزاران من

داغ چشمت خورده بر چشمان من

پیش از اینت گر که در خود داشتم

هر کسی را تو نمی انگاشتم

درد تاریکیست درد خواستن

رفتن و بیهوده خود را کاستن

سر نهادن بر سیه دل سیه ها

سینه آلودن به چرک کینه ها

در نوازش ، نیش ماران یافتن

زهر در لبخند یاران یافتن

زر نهادن به کف طرارها

آه ، ای با جان من آمیخته

ای مرا از گور من انگیخته

چون ستاره ، با دو بال زر نشان

آمده از دوردست آسمان

جوی خشک سینه ام را آب تو

بستر رگهایم را سیلاب تو

در جهانی این چنین سرد و سیاه

با قدمهایت قدمهایم به راه

ای به زیر پوستم پنهان شده

همچو خون در پوستم جوشان شده

گیسویم را از نوازش سوخته

گونه هایم از هرم خواهش سوخته

آه ، ای بیگانه با پیرهنم

آشنای سبزه واران تنم

آه ، ای روشن طلوع بی غروب

آفتاب سرزمین های جنوب

آه ، آه ای از سحر شاداب تر

از بهاران تازه تر سیراب تر

عشق دیگر نیست این ، این خیرگیست

چلچراغی در سکوت و تیرگیست

عشق چون در سینه ام بیدار شد

از طلب پا تا سرم ایثار

این دگر من نیستم ، من نیستم

حیف از آن عمری که با من زیستم

ای لبانم بوسه گاه بوسه ات

خیره چشمانم به راه بوسه ات

ای تشنج های لذت در تنم

ای خطوط پیکرت پیرهنم

آه می خواهم که بشکافم ز هم

شادیم یک دم بیالاید به غم

آه ، می خواهم که برخیزم ز جای

همچو ابری اشک ریزم های های

این دل تنگ من و این دود عود؟

در شبستان ، زخمه های چنگ و رود؟

این فضای خالی و پروازها؟

این شب خاموش و این آوازها؟

ای نگاهت لای لائی سحربار

گاهوار کودکان بیقرار

ای نفسهایت نسیم نیمخواب

شسته از من لرزه های اضطراب

خفته در لبخند فرداهای من

رفته تا اعماق دنیاهای من

ای مرا با شور شعر آمیخته

اینهمه آتش به شعرم ریخته

چون تب عشقم چنین افروختی

لا جرم شعرم به آتش سوختی

 

فروغ فرخزاد




خشایار ::: پنج شنبه 87/5/31::: ساعت 12:31 عصر

دو موقع اختیار نقش ندارد ,  به دنیا امدن و از دنیا رفتن                                                                                                                                                                                                                                                                                              اگر می توانید آرزویی را بر آورده کنید درنگ نکنید                                                                                                                                                                                                                                                                                                 وسعت اینده به اندازه همه ی جهان تا ابدیت است                                                                                                                                                                                                                                                                                                 آسمانی فکر کن و زمینی زندگی کن این یعنی سعادت                                                                                                                                                                                                                                                                                             روزی که دیگر  آرزویی نداشته باشی به انتها رسیده ای                                                                                                                                                                                                                                                                                           بشریت بر پایه ی علم وادب است                                                                                                                                                                                                                                                            فجیح ترین آرزو  آرزوی  مرگ است                                                                                                                                                                                                                                                                                                              ساده ترین و همگانی ترین نوع آسایش همان خواب است                                                                                                                                                                                                                                                                                 بدون امید هزارآسمان نعمت هم دیناری نمیارزد                                 آرامش با ناراحتی ارزش ندارد                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  آرامش  درون ضامن آرامش بیرون نیز هست                                                                                                                                                                                                                                                                                                بدون آرزو جهان سیاه است                                        آرامشی که سبب نا آرامشی دیگران شود گناه است                                                                                                                                                                                                            آرامش بمعنی سکون و سکوت نیست بلکه راحتی خیال است       زیبایی حقیقیبه هیچ آرایشینیاز ندارد                                              آرامش حقیقی مرگ است                                                                                                                                                                                  



خشایار ::: دوشنبه 87/5/28::: ساعت 4:12 عصر

از یه لره میپرسن تو شما آدم مشهور هم هست میگه آره .... سوفیا لُره ! ،
الیزابت تای لُر ، لُر و هاردی .... یه ماده شیمیائی هم هست که اختراع
خودمونه بهش میگن کلُر



خشایار ::: دوشنبه 87/5/28::: ساعت 3:50 عصر

آقا ماشاا... را میبرن بهشت ، زیر پای مادران له میشه ( آخه بهشت زیر پای مادران است )


خشایار ::: دوشنبه 87/5/28::: ساعت 3:47 عصر

   1   2      >
>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 0


بازدید دیروز: 2


کل بازدید :38992
 
 >>اوقات شرعی <<
 
>> درباره خودم<<
خشایار
خیلی گل و خوشگل و عزیز و نازم!
 
>>آرشیو شده ها<<
 
 
>>لوگوی دوستان<<
 
>>اشتراک در خبرنامه<<